Welkom op mijn website!
Naast mijn part-time werk met mensen met een beperking, ben ik creatief bezig.
Op dit moment behoren vilten en weven tot mijn favoriete bezigheden, maar hierbij is mijn grootste hobby fotografie onmisbaar.
Als kind observeerde ik mijn moeder en mijn oma tijdens hun handwerk momenten. Voor mijn moeder was het om rond te komen noodzakelijk alle kleding voor haar kinderen te naaien. Daardoor zag ik er anders gekleed uit dan mijn klasgenoten. Het onderscheid tussen anderen en mijzelf zal hier zijn oorsprong vinden….
Mijn moeder breide ook truien. In de kast lag een grote plastic zak met bolletjes restwol, waar ik graag in snuffelde. Zo begon ik met breien en haken van poppenkleren. Gestimuleerd door mijn oma zat ik uren te prutsen aan die kleine frutsels. Op de lagere school had ik echter meestal ruzie met mijn handwerkjuf!
In tegenstelling tot mijn moeder had ik voor borduren het minste geduld.
Op mijn 17e breide ik mijn eerste trui voor mezelf. Mijn eerste naaimachine kreeg ik op mijn 20ste en zo combineerde ik indiakatoen met haakwerk voor een jurk.
Ondertussen haakte ik kilometers gordijntjes van ongebleekte katoen, schapenvachten werden versponnen. Daarna kwamen de kraamkadootjes, de kinderkleertjes van kleurige katoen, wol of de mooiste gekleurde lappen.
Ik volgde een paar seizoenen een naaicursus.
Rond 2003 volgde ik mijn eerste vilt-workshop, bij Renée Campagne in Nieuwegein. Ik was gefascineerd door het overlopen van de ene kleur in een andere middels een viltproces.
Ook mijn dochter, Merel , werd er door gegrepen en samen volgden we een workshop bij Tjallie Wolven. Daarna inspireerden we elkaar. Merel leerde droogvilten met behulp van viltnaalden. Zij creëerde objecten, terwijl ik de techniek ging toepassen op chiffonzijde. Zo ontwierp ik sjaals naar aanleiding van schilderijen van kunstenaars. De werken van Hundertwasser zijn mijn grootste inspiratiebronnen. In 2011 volgde ik een viltworkshop bij Adrian Salomé; zomer 2012 volgde ik een zomercursus bij Irene v/d Wolf. Daar leerde ik nieuwe technieken waardoor vilten helemaal een feest werd.
Om in een weverij te kunnen werken begon ik enkele jaren geleden met een weefopleiding bij Marian Stubenitsky. Ook hier leer ik technieken, die ik kan gebruiken voor nuttige projecten, want alles wat ik maak, moet te gebruiken zijn: bijvoorbeeld als sjaal, jas, rokje, kussenovertrek, deken, gordijn.
Fotografie is mij al heel vroeg aangeleerd. Ik zat als kind uren met mijn vader in de doka. Er was toen al een drang om beelden uit het dagelijks leven chronologisch vast te leggen. De opkomst van de digitale fotografie was een uitkomst. Zoals ik vroeger mijn negatieven keurig opborg, bezit ik nu een heel archief, gedocumenteerd, zodat ik binnen enkele tellen de beelden van een bepaalde gebeurtenis terug kan vinden.
Naast het fotograferen, filmen van mijn gezin, probeer ik sferen tijdens onze vakanties vast te leggen. Hierbij is voor mij licht en kleur heel essentieel.
Het zoeken van details is een automatisme geworden.
Ik hou er van kleine stukjes van iets groots vast te leggen. Ik ben blij als ik foto’s mag maken in musea van details van kunstwerken tijdens exposities.
Het maken van portretten in natuurlijke pose is voor mij een grote uitdaging.
Ik maak foto’s voor websites en zo vullen we elkaar goed aan binnen ons gezin, stimulerend en inspirerend.